หลอนกลางดึก หนุ่มหาปลาจมน้ำตาย มาเข้าฝันบอกลาเพื่อนร่วมงาน
วันนี้เวลา 16.00น.27 พฤศจิกายน 2564 ผู้สื่อข่าวเดินทางไปที่วัดเทพกระษัต หรือวัดบ้านดอน หมู่ที่4 ตำบลเทพกษัตริย์ตรีอำเภอถลาง จังหวัดภูเก็ต เพื่อพบกับญาติและเพื่อนร่วมงานของผู้เสียชีวิตเหตุจมน้ำในคลองหลังองค์การโทรศัพท์สาขาถลาง
นายสุขุม สงวนแก้ว อายุ 21 ปี (เสื้อวสีเหลือง) เพื่อนร่วมงานกล่าวว่าตนกับเพื่อนรวม5 คนชักชวนกันไปหาปลาบริเวณคลองหลังองค์การโทรศัพท์สาขาอำเภอถลาง โดยทั้งหมดใช้แหและควรนำไปหาปลาขณะเกิดเหตุผู้ตายได้ดื่มเหล้าไปด้วยและมีอาการมึนเมาแต่ยังมีสติอยู่ต้นได้ทักท้วงผู้ตายแล้วว่าเมาให้อยู่ข้างบนฝั่งไม่ต้องลงไปต้นกับเพื่อนอีกสี่คนจะลงไปทำการทอดแหดักอ้วนเพื่อหาปลามาเองแต่ผู้ตายบอกว่าไม่เป็นไรขอลงน้ำไปช่วยเพื่อนด้วย
ต่อมาประมาณ 10 ถึง 15 นาทีต้นก็ได้พูดคุยกับผู้ตายก่อนที่จะหายตัวไปว่าให้ขึ้นมาจากน้ำและต้นก็เห็นเพื่อนเดินตามหลังมาตนไม่ทันสังเกตุว่าผู้ตายหายไปตอนไหนจึงได้ถามเพื่อนเพื่อนว่าเห็นผู้ตายหรือไม่เพื่อนทุกคนบอกว่าไม่เห็นต้นจึงเอะใจให้ทุกคนช่วยกันเดินหาบริเวณสันคลองเมื่อไม่พบจึงได้ลงไปหาในน้ำแต่ก็ไม่พบ ต้นขึ้นมาบนฝั่งยืนอยู่บนสันคลองต้นเห็นเสื้อเค้าขาวรอยู่ในคลองตนจึงดูดลงน้ำไปเพื่อที่จะไปหยิบเสื้อขึ้นมาแต่เมื่อว่ายน้ำไปถึงต้นไม่สามารถหยิบเสื้อได้เพราะเสื้อนั้นหายไปแล้วต้นจึงได้ดำน้ำลงไปหาก็ไม่พบ
ตนและเพื่อนเพื่อนจึงได้โทรศัพท์แจ้งเจ้าหน้าที่ตำรวจและกูชีพมาทำการค้นหาแต่แปลกใจมากทำไมชุดกู้ชีพที่มาไม่ลงเข้าไปค้นหาเพื่อนของตนได้แต่ยืนดูอยู่บนฝั่งริมคันคลองอย่างเดียวตนจึงได้บอกทีมงานชุดกู้ชีพว่าให้ไปปิดประตูน้ำให้หน่อยเค้าก็ไปปิดประตูน้ำให้หลังจากนั้นมีคนเห็นมีเสื้อเค้าขาวรออยู่กลางคลอง อยู่ใกล้กับต้นไม้ที่ล้มตายอยู่ในคลอง หลังจากนั้นเพื่อนของตนที่ชื่อเอกได้ว่ายน้ำไปและนำร่างของผู้ตายขึ้นมาบนฝั่งได้สำเร็จ
เมื่อมาถึงบนฝั่งแล้วต้นก็แปลกใจเป็นครั้งที่สองว่าทำไมทีมกูชีพจึงไม่ปั๊มหัวใจผู้ตายในขณะที่ขึ้นมาจากน้ำใหม่ใหม่ และกูชีพนำร่างของผู้ตายขึ้นไปบนรถมูนิธิเพื่อที่จะนำส่งโรงพยาบาลตนและเพื่อนจึงเข้าไปทำการประมูลจ่ายบนรถมูนิธิแทน
เมื่อคืนกลางดึกต้นนอนไม่หลับคิดถึงแต่เพื่อนที่มาจากไปอย่างกระทันหันอยู่อยู่ช่วงประมาณ 23:00 น. หรือ 24:00 น. ต้นได้ยินเสียงฝีเท้าของคนเดินอยู่บริเวณหน้าห้องของตนและได้ยินเสียงเหยียบกระเบื้องปูพื้นและเตะขวดพลาสติกซึ่งเป็นขวดน้ำที่วางอยู่บริเวณหน้าห้องของตนดังดังโครมเสียงดังมากแต่ต้นก็คิดอยู่แล้วว่ากลางดึกแบบนี้น่าจะไม่มีใครเดินออกมาเพราะตนอยู่กับพ่อของตนสองคนเท่านั้น ตอนนั้นตนตกใจและกลัวมากได้นึกถึงเพื่อนและได้บอกว่าขอให้เพื่อนไปสู่ที่สุคติเถิดหลังจากนั้นตนก็พยายามข่มตาให้หลับตื่นอีกครั้งหนึ่งก็รุ่งเช้าพอดี
นายเขื่อม (นามสมมุติ) เสื้อสีดำสวมหมวก เพื่อนร่วมงาน ได้ยินเสียงเพื่อนเอะอะโวยวายจึงถามว่าเกิดอะไรขึ้นเพื่อนเพื่อนบอกว่าบริเวณหน้าห้องของผู้ตายมีคราบน้ำปิดอยู่ที่พื้นมีดินโคลนติดอยู่ที่พื้นกระเบื้องปูพื้นด้วยและยังมีน้ำเปียกเปียกอยู่บริเวณหน้าห้องนอนของผู้ตายต้นคิดว่านี่เพื่อนของตนที่พึ่งจมน้ำตายไปมาหาตุ่นและกลับมาที่ห้องพักอย่างแน่นอน วันนี้เมื่อนำศพมาตั้งไว้ที่วัดแล้วตนจึงไป. ธูปจุดเทียนบอกกล่าวกับเพื่อนว่าให้วิญญาณของเพื่อนไปสู่ภพภูมิที่ดีไม่ต้องเป็นห่วงแล้วทางนี้
นางสาวหนูพัด บุญพา แม่ กล่าวว่า ตนกับผู้ตาย นับถือกันเป็นเสมือนแม่ลูกกันเลยทีเดียวเพราะมีความสนิทสนมกันมากรู้จักกันมาตั้งแต่ผู้ตายอายุ 16 ปีซึ่งมีบ้านอยู่ต่างจังหวัดและบ้านก็อยู่ติดกันด้วยที่จังหวัดอุดรธานีผู้ตายปีนี้อายุ 36 ปีต้นเคยเห็นลายมือของผู้ตายด้วยว่าลายมือของผู้ตายตั้งสองมือทำไมมันแปลกกว่าในมือคนอื่นมากมีเส้นตัดอย่างเดียวไม่มีเส้นอย่างอื่นเลยเป็นคนลายมือขาดจริงๆต้นจึงบอกกับลูกว่ามึงต้องระวังตัวนะมีเกลตายหุงแน่แบบนี้หรืออาจจะตายไม่ดีก็ได้ให้ระวังตัวไว้
ตนเคยช่วยชีวิตลูกชายคือผู้ตายคนนี้ไว้หลายครั้งแล้วเพราะเรื่องลิสต์เมาของลูกชายนี่เองทุกอย่างดีหมดยกเว้นเรื่องดื่มเหล้าแล้วเมาอย่างเดียวเท่านั้นต้นเตือนมาหลายครั้งรอดมาทุกครั้งแต่ครั้งนี้ต้นไม่อยู่ต้นไปทำงานลูกชายหรือผู้ตายอยู่บ้านและได้ชวนพรรคพวกไปทอดแหหาปลากันเล่นในที่สุดลูกชายของตนก็มาตายไม่ดีกับการจมน้ำในคลองเมื่อวานนี้เอง ตอนนี้ตนได้บอกกับลูกชายว่าให้ไปดีไม่ต้องเป็นห่วงอะไรขอให้ดวงวิญญาณของลูกชายไปสู่ภพภูมิที่ดีเถิดนะ ก่อนจะเกิดเหตุร้ายขึ้นเมื่อวานลูกชายของตนหรือผู้ตายได้ชวนต้นกลับบ้านสามครั้งแล้วแต่ต้นบอกว่าช่วงนี้ไม่ค่อยมีเงินรอให้ได้เงินมาก่อนจะพากลับบ้านเอง
นายคำมูล ภูไว (เสื้อสีฟ้า) เพื่อนที่ทำงานด้วยกันกล่าวว่าเมื่อคืนช่วงประมาณ 04:00 น.ตนฝันว่าผู้ตายมาหาตนที่บ้าน มากอดภรรยาตนและบอกว่าผมลาก่อนผู้ตายมาบอกลาต้นกับเมียเมื่อคืนนี้ผู้ตายกับครอบครัวตนสนิทกันมากเป็นเพื่อนกินเป็นเพื่อนเที่ยวด้วยกันทำงานด้วยกันแต่ไม่นึกเลยว่าเมื่อเพื่อนตายแล้วยังมาราตนกับภรรยาที่บ้านอีกด้วย ถามว่ากลัวหรือไม่ถ้ามาในฝันตุ่นไม่กลัวแต่ถ้ามาให้เห็นในความจริงต้นกลัวแน่นอนอยากจะบอกเพื่อนว่าให้ไปสู่ที่สุคติเถอะไม่ต้องพูดอะไรแล้ว
สมชาย สังข์สนธ์
ผู้สื่อข่าวจังหวัดภูเก็ต
